Εκεί που δεν μπορώ να ακολουθήσω

Περάστε την πόρτα και αφήστε πίσω όλα τα προβλήματά σας...αλλά δεν ξέρετε τι υπάρχει στην άλλη πλευρά. Και μόλις φύγεις, δεν θα επιστρέψεις ποτέ. Θα περάσετε;

Η Μάρεν Γουόκερ είπε στον εαυτό της ότι δεν θα χρειαζόταν να πουλάει χάπια για πολύ, ότι ήταν μόνο ένα μέσο για τον σκοπό της. Αλλά αυτό το τέλος φαίνεται να εκτείνεται τόσο μακριά όσο η άλλη πλευρά της κομητείας Blackdamp, στο Κεντάκι. Υπάρχει πάντα άλλος λογαριασμός για τον γιατρό της γιαγιάς, άλλο πρόβλημα με το αυτοκίνητο, άλλος λόγος που δεν πάει πουθενά.

Ονειρεύεται να περάσει από τη μικρή της πόρτα για να τα αφήσει όλα πίσω της. Οι πόρτες εμφανίστηκαν στους ανθρώπους στην ορεινή πόλη της από όσο θυμάται κανείς, αν και κανείς δεν ξέρει πού οδηγούν. Το μόνο που ξέρει κανείς είναι ότι αν πάτε, δεν θα επιστρέψετε ποτέ.

Η μητέρα της Μάρεν έφυγε από την πόρτα της όταν η Μάρεν ήταν εννέα και η σκιά της ακολουθεί τη Μάρεν από τότε. Όταν αντιμετωπίζει την πιθανότητα να ξεφύγει οριστικά από τους αγώνες της, η Μάρεν πρέπει να επιλέξει ακριβώς τι είδους μέλλον θέλει να οικοδομήσει.