The Afghanistan Papers: A Secret History of the War

Το καλύτερο βιβλίο της Washington Post για το 2021

Η #1 δημοφιλέστερη ερευνητική ιστορία των New York Times για το πώς τρεις διαδοχικοί πρόεδροι και οι στρατιωτικοί τους διοικητές εξαπατούσαν το κοινό χρόνο με το χρόνο για τον μεγαλύτερο πόλεμο της Αμερικής, προμηνύοντας την ανακατάληψη του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν, από τον δημοσιογράφο της Washington Post και τον τρεις φορές φιναλίστ του βραβείου Πούλιτζερ, Κρεγκ Γουίτλοκ.

Σε αντίθεση με τους πολέμους στο Βιετνάμ και στο Ιράκ, η εισβολή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν το 2001 είχε σχεδόν ομόφωνη δημόσια υποστήριξη. Στην αρχή, οι στόχοι ήταν ξεκάθαροι και ξεκάθαροι: ήττα της Αλ Κάιντα και αποτροπή επανάληψης της 11ης Σεπτεμβρίου. Ωστόσο, σύντομα αφότου οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους απομάκρυναν τους Ταλιμπάν από την εξουσία, η αποστολή ξέφυγε από την πορεία της και οι Αμερικανοί αξιωματούχοι έχασαν τα μάτια τους τους αρχικούς τους στόχους.

Αποσπασμένος από τον πόλεμο στο Ιράκ, ο στρατός των ΗΠΑ βυθίζεται σε μια απαράδεκτη σύγκρουση ανταρτών σε μια χώρα που δεν καταλάβαινε. Αλλά κανένας πρόεδρος δεν ήθελε να παραδεχτεί την αποτυχία, ειδικά σε έναν πόλεμο που ξεκίνησε ως δίκαιη αιτία. Αντίθετα, οι κυβερνήσεις Μπους, Ομπάμα και Τραμπ έστειλαν όλο και περισσότερα στρατεύματα στο Αφγανιστάν και επανειλημμένα δήλωσαν ότι σημειώνουν πρόοδο, παρόλο που γνώριζαν ότι δεν υπήρχε ρεαλιστική προοπτική για μια απόλυτη νίκη.

Ακριβώς όπως τα Έγγραφα του Πενταγώνου άλλαξαν την κατανόηση του κοινού για το Βιετνάμ, τα έγγραφα του Αφγανιστάν περιέχουν «γρήγορο και ζωντανό» ( The New York Times Book Review ) αποκάλυψη μετά από αποκάλυψη από ανθρώπους που έπαιξαν άμεσο ρόλο στον πόλεμο από ηγέτες του Λευκού Οίκου. και το Πεντάγωνο στους στρατιώτες και τους εργαζόμενους στην ανθρωπιστική βοήθεια στην πρώτη γραμμή. Με αψεγάδιαστη γλώσσα, παραδέχονται ότι οι στρατηγικές της κυβέρνησης των ΗΠΑ ήταν ένα χάος, ότι το σχέδιο οικοδόμησης του έθνους ήταν μια κολοσσιαία αποτυχία και ότι τα ναρκωτικά και η διαφθορά απέκτησαν ασφυκτικά τους συμμάχους τους στην αφγανική κυβέρνηση. Συνολικά, ο λογαριασμός βασίζεται σε συνεντεύξεις με περισσότερα από 1.000 άτομα που γνώριζαν ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ παρουσίαζε μια παραμορφωμένη, και μερικές φορές εντελώς κατασκευασμένη, εκδοχή των γεγονότων επί τόπου.

Έγγραφα που ανακάλυψε η Washington Post αποκαλύπτουν ότι ο Πρόεδρος Μπους δεν γνώριζε το όνομα του διοικητή του πολέμου στο Αφγανιστάν — και δεν ήθελε να συναντηθεί μαζί του. Ο υπουργός Άμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ παραδέχτηκε ότι «δεν είχε ορατότητα για το ποιοι είναι οι κακοί». Ο διάδοχός του, Ρόμπερτ Γκέιτς, είπε: «Δεν ξέραμε τα πράγματα για την Αλ Κάιντα».

Τα Αφγανιστάν Papers είναι ένα «κακτικό κατηγορητήριο για την εξαπάτηση, τις γκάφες και την ύβριση ανώτερων στρατιωτικών και πολιτικών αξιωματούχων» (Tom Bowman, ανταποκριτής του NRP Pentagon) που θα επιβαρύνει έναν πολύ καθυστερημένο υπολογισμό για το τι πήγε στραβά και θα αλλάξει για πάντα τον τρόπο της σύγκρουσης θυμάται.