Το σπίτι δεν είναι χώρα

Η μητέρα μου ήθελε να με ονομάσει για το αγαπημένο της λουλούδι
γιρλάντες με γλυκύτητα φτιαγμένες για όμορφα κορίτσια
Φαντάζομαι τη γιασμίν φωτεινή και ζωντανή
και πονάω που τη γεννήθηκα

Η Νίμα εύχεται να ήταν κάποια άλλη. Δεν νιώθει ότι την καταλαβαίνει η μητέρα της, η οποία μεγάλωσε σε άλλη χώρα. Δεν αισθάνεται αποδεκτή στην προαστιακή πόλη της. Ωστόσο, κατά κάποιο τρόπο, δεν είναι αρκετά διαφορετική για να ανήκει αλλού. Η καλύτερή της φίλη, ο Haitham, είναι το μόνο άτομο με το οποίο μπορεί να είναι πραγματικά ο εαυτός της. Μέχρι που δεν μπορεί, και ξαφνικά το μόνο καταφύγιό της έχει φύγει.

Καθώς το έδαφος τραβιέται από κάτω της, η Νίμα πρέπει να παλέψει με το φάντασμα μιας ζωής που δεν έχει επιλεγεί - το όνομα που οι γονείς της ήθελαν να της δώσουν κατά τη γέννηση - Γιασμίν. Αλλά αυτό το άλλο όνομα, αυτό το άλλο κορίτσι, μπορεί να είναι πιο αληθινό από όσο ξέρει η Νίμα. Και η ζωή που ο Nima θα ήθελε να ήταν κάποιας άλλης. . . είναι κάτι για το οποίο θα χρειαστεί να παλέψει με μια σκληρότητα που ποτέ δεν ήξερε ότι είχε.