Φέρω

Όταν η Nicole Georges ήταν δεκαέξι ετών υιοθέτησε το Beija, ένα δυσλειτουργικό μείγμα shar-pei/corgi - ένας ενοχλητικός συνδυασμός μικροσκοπικού και επίθεσης, όπως και η ίδια η έφηβη Nicole. Για τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια, η Beija θα ήταν η μόνη σταθερή στη ζωή της. Μέσω της κατάθλιψης, των σχέσεων που χάλασαν και μιας αδέσμευτης νεαρής ενηλικίωσης διαδραματίστηκε με φόντο την πανκ σκηνή του Πόρτλαντ, η Beija ήταν εκεί, φορώντας την μπαντάνα της «Don't Pet Me1». Το πανέμορφο graphic novel του Georges Fetch εξιστορεί τη συμβιωτική, συνεξαρτώμενη σχέση τους και διερευνά τι σημαίνει να φροντίζεις και να είσαι υπεύθυνος για ένα άλλο ζωντανό πράγμα - ένα ζωντανό πράγμα που περιστασιακά πέφτει στα νήπια. Η Νικόλ απευθύνεται σε κτηνίατρους, ψιθυριστές σκύλων, ακόμα και σε ένα μέντιουμ για κατοικίδια για βοήθεια, αλλά είναι οι στιγμές της διαμονής, της προσαρμογής και της συμπόνιας που τους συντηρούν. Η Nicole δεν δίδαξε ποτέ με επιτυχία τον Beija «κάτσε», αλλά στο τέλος, ο Beija δίδαξε στη Nicole πώς να μένει.