Τσιπ

Ο Atticus και το χρυσόψαρο του Chip μοιράζονται αναμνήσεις σε αυτό το τρυφερό και όμορφα εικονογραφημένο βιβλίο με εικόνες για την απώλεια ενός κατοικίδιου ζώου.

Ο Αττίκους ξυπνά τη συνηθισμένη του ώρα, έτοιμος να ταΐσει τον Τσιπ. Αλλά όταν φτάνει στη γυάλα, ο Τσιπ έχει φύγει. Όταν ο Atticus ρωτά τα αγαπημένα του πρόσωπα πού βρίσκεται ο Chip, λαμβάνει μια σειρά από απαντήσεις με τη μορφή ήπιων αλλά φυγόπονων τρόπων για να εξηγήσει την έννοια του θανάτου: Ο Chip είναι σε καλύτερη θέση. Ο Τσιπ έχει προχωρήσει. Αυτές οι ιδέες προκαλούν σύγχυση για την Atticus.

Λέγεται από τη σκοπιά ενός παιδιού, αυτή η ειλικρινής απεικόνιση υπογραμμίζει τη σημασία της μνήμης ως στρατηγικής αντιμετώπισης όταν θρηνείς την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Οι αναμνήσεις ζουν στις καρδιές μας και κρατούν τους αγαπημένους μας κοντά μας. Αυτή η απαλή ιστορία είναι ένας ευφάνταστος διαλογισμός για τη θεραπεία από τη θλίψη.