Κάτω από τα πόδια της μητέρας μου

«Η ζωή μας θα είναι πάντα στα χέρια των μητέρων μας, είτε μας αρέσει είτε όχι».

Η Ναζία δεν την πειράζει όταν οι φίλοι της την πειράζουν και την αποκαλούν καλή μπέτη, υπάκουη κόρη. Μεγαλωμένη σε μια εργατική οικογένεια στο Καράτσι του Πακιστάν, η Nazia ξέρει ότι η υπακοή είναι το λιγότερο που μπορεί να δώσει στη μητέρα της, η οποία έχει περάσει χρόνια για να αποταμιεύει και να προετοιμάζεται για την προίκα της. Αλλά κάθε κόρη πρέπει να μεγαλώσει, και για τη δεκατετράχρονη Nazia αυτή η μέρα φτάνει ξαφνικά όταν ο πατέρας της παθαίνει ένα ατύχημα στη δουλειά και η οικογένειά της βρίσκεται χωρίς χρήματα για ενοίκιο ή φαγητό.

Όντας η μπέτι που είναι, η Nazia εγκαταλείπει το σχολείο για να βοηθήσει τη μητέρα της να καθαρίσει τα σπίτια, ενώ αναρωτιέται πότε κατάφερε να χάσει τον έλεγχο της ζωής της που ήταν γεμάτη φίλους και σχολείο. Η εργασία ως υπηρέτρια είναι μια επαίσχυντη υποχρέωση που θα μπορούσε να είναι επιζήμια για το μέλλον της -- τελικά, κανείς δεν θέλει μια οικονόμο για νύφη. Καθώς η Nazia μεγαλώνει πολύ γρήγορα, τα μαθήματα κακουχιών που φαίνονται αφόρητα αποδεικνύονται πολύ πιο απελευθερωτικά από ό,τι φανταζόταν ποτέ.