Αντιύλη Μπλουζ (Mickey7, Bk. 2)

Το Antimatter Blues του Edward Ashton είναι η συναρπαστική συνέχεια του Mickey7 στο οποίο ένας αναλώσιμος ξεκινά να εξερευνήσει νέο έδαφος για ανθρώπινη κατοίκηση.

Το καλοκαίρι έφτασε στο Niflheim. Οι λειχήνες μεγαλώνουν, οι εξάπτεροι νυχτερίδες κελαηδούν, και προς μεγάλη του έκπληξη, ο Μίκυ Μπαρνς είναι ακόμα ζωντανός - αυτό το τελευταίο μέρος χάρη σχεδόν εξ ολοκλήρου στο γεγονός ότι ο διοικητής Μάρσαλ πιστεύει ότι τα αναρριχητικά γείτονα της αποικίας κρατούν μια αντιύλη βόμβα, και ότι ο Μίκυ είναι ο μόνος που τους εμποδίζει να τη χρησιμοποιήσουν. Ο Μίκυ είναι άλλος ένας άποικος τώρα. Αντί να καθαρίσει τον πυρήνα του αντιδραστήρα, ξοδεύει τον χρόνο του αυτές τις μέρες καθαρίζοντας τις κουνέλες. Δεν είναι κακή ζωή.

Δεν πρόκειται να διαρκέσει.

Μπορεί να έχει ήλιο τώρα, αλλά ο χειμώνας έρχεται. Η αντιύλη που τροφοδοτεί την αποικία εξαντλείται και ο Μάρσαλ θέλει πίσω τη βόμβα του. Εάν ο Μίκυ συμφωνήσει να το ανακτήσει, θα εγκαταλείψει το μόνο πράγμα που κρατούσε το κεφάλι του μακριά από το μπλοκ κοπής. Αν αρνηθεί, μπορεί να καταδικάσει ολόκληρη την αποικία. Εν τω μεταξύ, τα αναρριχητικά φυτά έχουν τις δικές τους ανησυχίες και δεν πρόκειται να παραδώσουν τη βόμβα χωρίς να πάρουν κάτι σε αντάλλαγμα. Για άλλη μια φορά, ο Μίκυ βρίσκει τη μοίρα δύο ειδών να αναπαύεται στα χέρια του. Αν κάτι πάει στραβά αυτή τη φορά, όμως, δεν θα επιστρέψει.